Versoepeling expliciet aanwijzen WKR

In beginsel vormt alles wat je als werkgever aan jouwwerknemers verstrekt of vergoedt (in eerste instantie belast) loon. Dit is anders indien de vergoeding of verstrekking gericht is vrijgesteld of nihil is gewaardeerd, of indien er sprake is van intermediaire kosten. Voordat wordt toegekomen aan de gerichte vrijstellingen of nihil waarderingen moet de desbetreffende vergoeding of verstrekking worden aangewezen als eindheffingsbestanddeel.

Voormalig beleid

Volgens het beleid van de Belastingdienst tot en met 2019 moesten gerichte vrijstellingen en vaste kostenvergoedingen expliciet worden aangewezen als eindheffingsloon. Dit kon bijvoorbeeld door ze in de administratie, in het personeelshandboek, de grootboekrekening, op de loonstrook of in de arbeidsovereenkomst op te nemen als eindheffingsloon. Indien dit niet of niet uiterlijk op het moment van vergoeden gebeurde, kon de Belastingdienst de vergoeding, verstrekking of terbeschikkingstelling aanmerken als belast loon. Deze erg strikte uitleg door de Belastingdienst kwam naar onze mening niet overeen met doel en strekking van de wet. Het expliciet aanwijzen kwam bij boekenonderzoeken dan ook regelmatig ter sprake.

Nieuwe beleid

Vanaf 2020 is het beleid van de Belastingdienst gewijzigd, zoals blijkt uit de aanpassing van het Handboek Loonheffingen 2020. Voortaan gaat de Belastingdienst ervan uit dat vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen zijn aangewezen als eindheffingsloon indien zij binnen de voorwaarden en grensbedragen voor de gerichte vrijstellingen blijven. Let op! De versoepeling geldt dus alleen voor de gerichte vrijstellingen. Het kan voorkomen dat je meer dan het grensbedrag vergoed. In deze gevallen dien je voor het meerdere alsnog een keuze te maken of je het meerdere aanwijst als eindheffingsloon. Deze aanwijzing dient nog wel expliciet te gebeuren!

Mocht je verder nog vragen hebben, neem dan gerust contact op met een van onze loonheffingenspecialisten.